Mijn talent als stripmaker

Even klikken om hem helemaal in beeld te krijgen.

Geheel uit mijn eigen hand, inclusief woordgrap.
Enige kennis van de Engelse taal is wel noodzakelijk. Bovendien vereist het van je om het hardop te lezen.

Evolutie...en hoe de mens doet mee voor spek en bonen

Beste dieren der aarde,

Welkom bij deze presentatie van mijn boek: 'Evolutie... en hoe de mens mee doet voor spek en bonen'.
Na veel peinzen, schrijven, gummen, typen, een versleten delete-knop en frustratie is mijn eerste boek dan toch echt af.
In het kort zal ik, voor de Lensenleken, even uitleggen waar het boek over gaat.
Na 22 jaar intensief onderzoek te hebben gepleegd, ervaringen te zijn ondergaan en informatie uit derde poot gekregen te hebben, ben ik tot een aantal conclusies gekomen. U zult zich afvragen waar ik dan onderzoek naar gedaan heb. Wel, dat zal ik u vertellen.
Door de jaren heen heb ik de mensheid van dichtbij mee gemaakt. Ik ben undercover gegaan en heb me geïnfiltreerd in het leven en in de maatschappij van dit organisme. De mens is een creatuur der evolutie en volgens mij eigen zeggen is de mens het meest geëvolueerd van alle levende wezens op onze blauw-groene aardbol. Maar, beste mededieren, niets is minder waar. Van dichtbij heb ik de domste kans van elk zichzelf respecterend, levend wezen mee mogen maken. De mens lijkt nog niet begonnen te zijn met evolueren. Sterker nog, toen de huidige Homo Sapiens een feit leek te zijn, is het alleen maar achteruit gegaan. De mens is gaan devolueren, een woord wat speciaal voor de mens is uitgevonden (en voor Pokémon, u weet wel, die fantasiedieren van ze. Een creatie die ze gebruiken omdat ze in de echte wereld alle bestaande diersoorten laten uitsterven).
Ik heb situaties gezien waar ikzelf met bijna net zo grote stomheid was geslagen, als de stomheid van de mensen in kwestie zelf. Ik moet hier wel tegenover zet dat er ook enkele mensen zijn die wel het verstand in voldoende mate bezitten en deze op een juiste manier gebruiken. Zij zijn echter in de minderheid. Zij zijn onze allochtonen, als het ware. Al gebruikt de mens het woord 'allochtoon' voor een heel ander soort mensen. Dat is namelijk een van de grootste voorbeelden van domheid der mensen. Wij, beste soortgenoten van me, leven vredig naast elkaar. Vooruit, af en toe is er wat ruzie en vallen er wat doden, maar wij gebruiken de doden dan effectief en zorgen ervoor dat we daardoor zelf in leven blijven. De mens schijnt niet vredig naast elkaar te kunnen leven. In het meest kleine geval zijn het buren van elkaar, die ruzie met elkaar maken omdat er een boom van de ene buurman een beetje over de tuin van de andere buurman hangt.
Ja, beste aanwezigen, zo gaat dat daar. Wij zijn juist blij als we een boom vinden, die nog niet omgekapt is door de mens. Maar zijn gaan er ruzie overmaken. Echter, dit is nog maar een klein voorbeeld. Ze hebben in de mensenmaatschappij grote ruzies over wie waar mag wonen. Bij ons wonen zwart-witte zebra's tussen geel-bruine giraffes en niemand hoor je over. Als je daar een beetje geel of een beetje bruin bent, en de witten overheersen, dan hebben de gelen of bruinen pech. Als ze zich compleet aanpassen aan de witte mens, dan mogen ze misschien blijven. En anders moeten ze terug naar het dorre land, waar mensen met elkaar vechten om land.

U ziet om u heen allerlei exposities van illustraties voor het boek, verzorgd door commentaar van mijn eigen hand. Ook kunt u op de schermen enkele filmpjes zien.
De eerste is een filmpje van een meute mensen, die op een bus staan te wachten. U ziet dat de mensen elkaar staan te duwen en erg dicht op elkaars tenen staan. Het doet u misschien denken aan een stel gieren die vechten om een stukje vlees. Sorry, delegatie gieren, dat bedoel ik niet verkeerd. Ziet u, u vecht tenminste nog om voedsel, om te blijven leven. De mensen in het filmpjes staan te duwen en te mopperen omdat de treinen niet rijden. En daarom heeft men bussen ingezet. Een trein brengt de mens doorgaans sneller naar de plaats van bestemming, maar soms moet er aan het pad gewerkt geworden. En dus rijdt er een bus. Die bussen komen af en aan rijden. Als een leeuw geduldig moeten wachten op zijn prooi, dan doet hij dit. Hij heeft geen haast, want hij weet: haastige spoed, is zelden goed. Daar komt alleen maar heibel van. Maar de mens heeft daar lak aan. De mens denkt dat het helpt om keihard naar voren te duwen, om zo ervoor te zorgen dat de bus op de snelweg harder gaat rijden.

Het volgende filmpje is wat simpeler. Kijk, deze mens laat zijn hond uit. Zoals wij allemaal weten, zijn honden ingezet om de mens in de gaten te houden. Samen met de kat en soms enige soorten vogels, zij zijn onze belangrijkste spionnen die kijken of de mens de wereld niet totaal vernietigd. Zoals u ook weet, is het de laatste jaren erg moeilijk geworden om dit bij te houden. De 'leiders' van de mens, vaak de stomsten die er zijn, hebben niet zo'n behoefte meer aan een hond of kat. Daar zijn ze vaak te stom voor.
U ziet dus dat deze mens de hond uitlaat. Deze mens is een van de weinige met enig verstand in zijn kop. Hij heeft de hond aangelijnd en kijkt goed om zich heen of er geen gevaar dreigt om zich heen. Plots ziet zijn hond een andere hand. Deze hond is niet aangelijnd en loopt dus los. Als een aangelijnde hond ergens een hekel aan heeft, dan is het een hond die wel alle kanten op kan. Dus de honden beginnen te blaffen naar elkaar, maar de hond van de eerste mens kan geen kant op. Dit is al vaker voorgekomen bij de mens van de tweede, onaangelijnde hond. Dus de eerste mens zegt, heel correct en met enige frustratie in zijn stem, dat het wellicht beter is dat de onaangelijnde hond voortaan aangelijnd zal zijn. Zegt de tweede mens: 'Waarom?!'

Dit is de aanleiding geweest voor het schrijven van dit boek. De mens snapt het niet en wil het niet snappen. Naast het vechten met elkaar, elkaar doden, vreemde mensen niets gunnen, hun hebzucht en incapabiliteit om goed na te denken over waar ze mee bezig zijn, hun onvermogen om arme mensen te helpen, zijn ze ook nog eens het achterlijkste wezen in het hele Universum.
Wij zijn allen geëvolueerd tot wezens die netjes naast elkaar leven, elkaar niet naar het leven staan, tenzij we echt moeten overleven en elkaar verder met rust laten. Zij zijn net als ons, in staat tot liefde en geluk. Maar zij maken het vaak weer kapot en wij niet.

Waarom?! Omdat zijn hond aangelijnd zit en geen kant op kan. Daarom.
Waarom?! Omdat de mens aangelijnd zit aan zijn eigen, kortzichtige en egoïstische zelf en geen kant op kan. Daarom.

De evolutie heeft de mens overgeslagen. De dieren spelen mee om te winnen. De mens speelt mee voor spek en bonen.

oeLsje

Zoals het een goede weblogger betaamd start ik mijn eigen, maandelijks terugkerende traditie. En laat ik in mijn eeuwig creatieve brein nou een enorm creatief concept bedacht hebben: oeLsje. Mijn eigen pseudoniem!
Of zoals McCain tegen Obama zal zeggen na de verkiezingen: "Gelukkig hebben we de tradities nog!"