Squashen is voor mij...

Alles behalve squash.

Op de baan:
- Om de twee punten over de grond schuiven in de hoop de bal nog te kunnen raken (lukt vaker dan je denkt).
- Om de twee punten weer een bal mis slaan die je makkelijk had kunnen hebben (ik kan beter gaan liggen).
- Rare geluiden maken die echoën in de squashruimte.
- Op en neer springen tussen de services door, gepaard met geschreeuw.
- Gesprekken van een half uur.
- Omdat je elkaar door de echo niet verstaat.

Buiten de baan (kijkend naar vrienden die ook niet squashen):
- Kijken waar ik allemaal vleeswonden en oorlogswonden van het schuiven heb (die schaafwonden zijn gemeen).
- Gezegdes en spreekwoorden op zo'n danige manier verkrachten dat het grappig is.
- Dingen roepen naar degene die aan t squashen zijn zodat ze wéér naar ons toe moeten komen om te vragen wat er nou is.
- Nog meer slechte grappen.
- Om de twee seconden zweet van mijn hoofd vegen.
- Met onze rackets een voorwerpenronde á la de Lama's houden.
- Dingen gooien naar degene die aan t squashen zijn.
- Omdat ze een gesprek van een half uur aan het houden zijn omdat ze elkaar niet verstaan.
- Grappen...?

En ook nog squashen natuurlijk. En t gaat altijd redelijk tot goed.