The Incredible Machine

Iedereen heeft zo zijn dingetjes uit zijn eigen basisschooltijd. Je herinnert je bepaalde vriendjes of vriendinnetjes van de basisschool, de juffrouw die je had, je kapstopfiguurtje of een bepaald boek. Zelf sjeesde ik met mijn klasgenoten (voornamelijk mannelijk) tijdens de pauze de klas uit om buiten onze spijkerbroeken zodanig te vervuilen tijdens voetbal of rugby, dat het er nooit meer uit kwam. En waar een keer wederom een deel van mijn voortand af brak. Ik heb me altijd een situatie herinnert dat ik samen met wat vriendjes een kar vooruit duwde terwijl we het deuntje van Pink Panther scandeerden. Of die ene keer dat ik ruzie kreeg omdat een etter een ijsbal tegen me aan had gegooid.
Ik hoor bij de eerste generatie die opgegroeid met een computer. In de klas hadden we er vanaf de middenbouw al eentje. Eentje die een macarena dansende macaroni-screensaver had. Op die PC maakte we altijd, als we aan de beurt waren, mooie tekeningen op de meest oude versie van Paint ooit.

EN...we speelden TIM. The Incredible Machine. Wow, wat was dat gaaf zeg. Misschien dat het grootste gedeelte van mijn klas daarom zo hoog scoorde op de CITO-toets.
Voor de mensen die het niet kennen: TIM een is oud spelletje, waarbij je allerlei puzzels moet oplossen door attributen toe te voegen aan het veld, weg te halen, te laten draaien, aan te zetten of juist af en ga zo maar door. Ze werden steeds moeilijker.


En wat schetst mijn verbazing: in de Quest staat een kleine recensie. Te gek! Meteen de URL overgenomen en binnen 10 seconden was ik aan t spelen. Zit er weer helemaal in.

Voor de geïnteresseerden en voor de nostalgen:
Klik!