Moeilijke jongeren
Namens mezelf en school krijgen wij als CMV-studenten de kans een essay te schrijven over moeilijke jongeren. Daarmee kan ik een I-pod winnen en een publicatie in een belangrijk (voor ons) vakblad. Ik ben een van de weinigen die het wil gaan proberen. Zelf vind ik het leuk om zulke stukken te schrijven en ben ik benieuwd wat de 'profs' ervan vinden.
Vandaag begin ik er niet aan (te laat, bier, vroeg op, squash = buuuh) maar ik zal toch gauw een begin maken.
Het is de bedoeling dat ik een stuk schrijf over mijn visie op het aanpakken van moeilijke jongeren, zoals de hangjeugd (van tegenwoordig).
Om wat inspiratie om te doen ben ik ook benieuwd hoe buitenstaanders (qua studie) erover denken. Wat zouden jullie doen? Opsluiten op Texel, hek eromheen en wachten tot het over is (zoals mijn studieloopbaanbegeleider opperde)? Gewoon negeren? Uitzetten? Erbij gaan staan en kijken of het leuk is?
Ik ben benieuwd of jullie mij kunnen prikkelen om aan de slag te gaan! (en nee, dit doe ik niet omdat ik anders niet win)
8 opmerkingen:
Flinke geldboetes voor de ouders van rellende straatjügend. Ik vind namelijk die het meest gebrekkig in het geval van dit soort overlast. Tegenwoordig flikkeren ze hun kinderen maar de hele dag de straat op. Zonder enige vorm van ouderlijk gezag voor dagen/maanden/jaren aan een stuk gaat dat natuurlijk op den duur fout, zeker vanwege het ontstellend lage niveau en de hersenloosheid bij deze pubers tegenwoordig.
Verder taakstraffen voor de jügend zelf, laten meewerken aan het terugbetalen van deze boetes eventueel.
En dat mag ik best zeggen, want dat is MIJN mening.
Je generaliseert wel aardig nu he Marijn.
Over t algemeen zal je idd gelijk heb, voor wat betreft de ouders.
Maar de hangende jeugd en met name degene die voor overlast zorgen, hebben zelf ook nog wel enige vorm van hersenen in hun kop en zij kunnen er zelf ook voor kiezen om een ander leven te leiden.
Ik denk dat t straffen van ouders niet over zal komen, omdat ze in eerste instantie al geen gezag hebben over hun kids, wat je zelf al zegt.
En tja, taakstraffen willen idd wel helpen, mits ze van goede begeleiding voorzien zijn.
"Ik denk dat t straffen van ouders niet over zal komen, omdat ze in eerste instantie al geen gezag hebben over hun kids, wat je zelf al zegt."
Als de ouders al geen gezag hebben over hun kinderen, waarom de politie dan wel? Ze zullen dan aan een door de politie opgelegde straf al helemaal schijt hebben dus. Zijn ze dan verloren oid? De ouders moeten gewoon net zo hard gestraft worden. Door hun desinteresse, falen en incompetentie worden die kinderen zo.
En qua idiotie van de jongeren overdreef ik idd, maar het stoort me wel. Die kinderen houden zich dom, terwijl ze volgens mij veel meer potentie hebben. Maar goed.
De politie kan de jeugd straffen opleggen waar ze niet onderuit komen. Luisteren ze niet? Dan maken ze t alleen maar erger voor zichzelf.
Bij straffen van ouders zal dit niet zo werken.
Ik ben t met je eens dat ouders vaak te laks zijn om 'dit soort kinderen' goed op te voeden, maar hen straffen werkt niet. Wat bereik je ermee? Dat ouders heel pissig worden op hun kinderen? Dat het de jongeren shockeert?
Naah, denk t niet.
Maar goed, dit is de reden waarom ik anderen vraag om hun visie. Door jouw mening word ik geprikkeld om na te denken over de aanpak.
Met moeilijke jongeren geef je wel een heel globale beschrijving...dus ik weet niet zeker of ik nu nuttig commentaar geef of niet XD.
Als je jongeren bedoelt die overtredingen begaan, zoals winkeldiefstal, vernielingen e.d., dan zou ik aan geldboetes denken (in de trant van; de vernieler betaalt), gecombineerd met een taakstraf. Verder ben ik het ook niet helemaal eens met Marijn. Ik weet niet of boetes voor de ouders wel zullen werken. Misschien werkt dit ook wel een slechtere relatie tussen ouder en kind in de hand en dan ben je nog verder van huis dan eerst.
Verder hebben de ouders wel een grote invloed op hun kinderen, maar zijn zij niet de enigen die hun kinderen opvoeden. De directe omgeving draagt daar ook een steentje aan bij. En op een gegeven moment hebben kinderen ook hun eigen verantwoordelijkheden.
Moeilijke jongeren, mja, wat doe je ermee? Misschien hebben ze het gevoel dat ze er niet toe doen, dat het niet uitmaakt wat ze doen. Dat er toch niet iemand zal zijn die ze waardeert. En sommigen hebben blijkbaar geen enkele ambitie voor de toekomst, kijken alleen maar naar de korte termijn.
Als je met moeilijke jongeren bijvoorbeeld allochtone jongeren bedoelt, dan is het misschien de 'wij tegen de rest' mentaliteit, maar dan nog specifieker. Ik ken niet zoveel allochtone jongeren, want ik heb op een basisschool en middelbare school gezeten waar zo'n 99% autochtoon was. Zelfs nu op de academie zie ik maar weinig allochtonen. Eigenlijk weet ik in dit geval dus ook niet waarover ik het heb. Maar bij autochtone jongeren is dit precies hetzelfde, ik heb geen idee van wat er in ze omgaat.
Wat zou ik doen als ik moeilijke jongeren zou moeten aanpakken? Dan zou ik met ze gaan praten. Kennismaken, vragen naar wat ze doen en waarom. En het ze daarbij niet makkelijk maken. Ze confronteren met dingen waar ze zich tot op dat moment misschien niet bewust van waren. Maar ik zou ook gewoon naar ze luisteren. Een ietwat extreem voorbeeld: de Columbine moorden. Marilyn Manson werd toen aangewezen als een slechte invloed op de twee daders en dus als indirecte veroorzaker van het leed. Michael Moore interviewde hem hierover en vroeg ook:
Michael Moore: If you were to talk directly to the kids at Columbine or the people in that community, what would you say to them if they were here right now?
Marilyn Manson: I wouldn't say a single word to them, I would listen to what they have to say and that's what no one did.
Maar misschien ben ik ook wel erg naïef en valt er helemaal niet te praten met moeilijke jongeren. Het is ook wel een gesloten wereld met vaak een eigen taaltje.
In dat geval kunnen ze maar beter gevierendeeld worden (en in de soep worden gegooid).
Leuk stuk geschreven Cynthia.
Met moeilijke jongeren wordt met name de jeugd bedoeld die rond hangt op straat en al dan niet voor overlast zorgt, op wat voor manier dan ook. Dus ook allochtoonse jongeren...
In mindere mate criminele jeugd, want daar krijg ik, denk ik, minder mee te maken. Dus we moeten ook oppassen ze niet over een kam te scheren.
Vooral het luisteren naar ze en ze zelf laten nadenken over wat ze aan t doen zijn blijkt vaak effectiever dan mensen denken. De hangjongeren weten vaak zelf niet waarom ze buiten rond hangen en voor overlast zorgen. Door ze idd die pittige vragen te stellen, confronteer je ze met hun eigen gedrag.
Wat hierbij wel belangrijk is, is dat je als dienstverlener stevig in je schoenen staat. Je moet een grote bek terug kunnen hebben en laten zien dat je er voor hen bent, en niet andersom.
En ik denk dat dat vaak ook t probleem is. De jongeren kunnen agressief gedrag vertonen en veel straathoekwerkers e.d. zijn daar niet van gediend.
Een ander probleem van enkel praten is dat de buurt dat niet pikt. Zij hebben vaak t idee dat enkel hard straffen werkt. Maar ik denk dat alleen straffen averechts werkt. De jongeren krijgen zo de kans niet zich te laten horen (iets wat voorkomen moet worden, want je hebt gelijk Cynthia, vaak voelen ze zich nutteloos en ondergewaardeerd) en worden gestrafd voor iets wat hun ogen onschuldig is.
Dus een combinatie van praten en straffen? Maar wat voor straffen dan. Bureau Halt-achtige dingen? Of laten we ze meer sociale zaken verrichten, zoals het verzorgen van ouderen of het mee regelen van daklozeverzorging of iets dergelijks? Dat ze een beeld krijgen dat t allemaal erger kan dan zij denken. Ik ben denk ik voor zo'n soort aanpak. Kan op anderen overkomen als een suffe aanpak, zonder echte maatregelen maar ik denk dat een demente bejaarde met doorligwonden meer shockeert dan papiertjes rapen.
Een oud klasgenote van me zei op Hyves dat het ook een goed idee is om activiteiten voor ze te regelen, zoals zaalvoetbal. Hier ben ik t ook mee eens, dat is nog belangrijker dan straffen: laten zien dat er wel mensen voor ze klaar staan.
Het is dan alleen jammer dat de 'gewone burger' ook echt wil zien dat er iets gebeurd. Die jongeren moet weg uit t speeltuintje of t parkje. En om de jongeren dat te ontzeggen...dat gaat te ver en dat kan ook niet. Tenzij ze echt overlast veroorzaken, maar dat is vaak niet t geval. De mensen zijn gewoon bang omdat ze nog luidruchtig zijn. Tja...de gewone burger kan ook wel wat bijles gebruik. Welcome to the real world!
Sociale dienstverlening lijkt me een goed idee, dan leren ze ook omgaan met mensen uit andere leefwerelden dan waarin ze zelf leven. Alleen straffen uitdelen heeft waarschijnlijk niet zoveel zin; dan wordt er vooral gekeken naar het gevolg en niet de oorzaak van het gedrag.
En activiteiten voor ze organiseren vind ik ook een goed idee :).
Heb je trouwens ook laatst dat nieuwsitem gehoord over het gebrek aan plekken voor hangouderen? :P Is wel weer wat anders, maar toch.
Succes met schrijven, toi toi toi!
Mjah hangouderen komen bij mij op school ook wel eens langs als topic =P Ook grappig, maar ook sneu. Die mensen hebben, net als pubers, vaak geen zinvolle dagbesteding.
Marijn en Cynthia, bedankt voor jullie repliek!
Een reactie posten