Totdat er iets gebeurd...
Een tijdje terug zat ik op mijn werk, me te vervelen zoals gewoonlijk, en te kijken naar een ondergaande zon terwijl het hard waaide. Ik zat een beetje te kijken naar voorbij rijdende auto's en lopende mensen, toen ik me besefte waar ik de laatste tijd/maanden...jaren (?) op zit te wachten: ik zit te wachten tot er iets gebeurd; met mezelf of met de omgeving. En dan bedoel ik niet dat ik een ongeluk krijg ofzo, maar meer...dat ik iets ontdek aan mezelf, iets wat ik heel goed kan, een uitzonderlijk talent. Misschien zelfs een soort kracht. Ik kijk veel fantasy-series, zowel getekend als met menselijke acteurs. Sinds ik vroeger Dragonball Z ben gaan kijken droom ik ervan om zoiets te kunnen, een geheime kracht te hebben waar ik iets mee kan.
Maar nog meer zit ik te wachten totdat er iets gebeurd met alles om me heen. Al jaren broedt er iets, voor mijn gevoel. Voor school lees ik stukken over de multiculturele samenleving en de individualisering en welke gevolgen dit met zich mee brengt. Mensen zijn bang op straat, vooral voor onze allochtone, jonge medemens. Je hoort zoveel verhalen uit de buurt maar ook uit de media. Voor mijn gevoel broedt er iets...
Als ik zo naar buiten kijken lijkt alles kalm te gaan en de laatste, schokkende gebeurtenis dateert naar mijn mening alweer op 9/11 in het jaar 2001, te Amerika. Racisme viert hoogtij, voor mijn gevoel en steeds meer Nederlanders schijnen het gevoel te hebben dat het ligt aan de buitenlanders, kijk maar naar het succes van Wilders.
Er broedt iets...mensen kijken minder naar elkaar om; ze doen het nog wel, maar niet zoals het hoort.
Bovendien heb ik het idee dat er zoveel domme mensen zijn. En dan bedoel ik het gedrag wat ze vertonen, vooral op straat maar ook bijv. op school. En dat komt weer door de individualisering: je hebt t gevoel dat je je constant moet bewijzen. Als je tegenwoordig op je 20e nog geen drugs hebt gebruikt, ben je al gauw raar en een schijterd. Nog nooit een meisje gehad? Homo...
Er broedt iets en ik heb het gevoel dat ik zit te wachten tot er eens iets gebeurd. Iets ergs. En het is niet goed dat ik hierop wacht, maar het zou alles en iedereen wel eens goed wakker schudden en dat je elkaar eens aan kijkt en je afvraagt waar je mee bezig bent. Die jonge, stoere Marrokaantjes zijn echt niet allemaal zo, vaak lopen ze elkaar gewoon achterna, bang om achter te blijven. Zij hebben ook het gevoel dat ze hier geen kans hebben. En dan roepen de Nederlanders dat ze dan maar moeten opflikkeren naar hun eigen land. Zo werkt t toch niet?
Ik heb echt het gevoel dat er iets staat te gebeuren...misschien dit jaar, over 5 jaar...20 jaar? Maar ik wacht er een beetje op, misschien ook omdat ik zelf nog geen flauw idee heb wat ik nou eigenlijk wil ... individualisering: je hebt alle keus, maar het is een lust én een last (zoals ik zo mooi geleerd heb twee blokken geleden).
Kon ik maar vliegen...
(nee ik ben niet depressief, maar dit zijn dingen waar ik veel over nadenk, mede doordat ik er ook veel over lees)
9 opmerkingen:
wow. Diepzinnig, maar wel leuk om te lezen. En het maakt nie uit dat je dieper over dingen nadenkt. Dit soort dingen onderscheidt je van die massa :)
opzich vind ik t niet raar dat je zo denkt...
want ik denk er niet zo over na, maar ik denk wel dat ik mss ook wel zoiets heb
Zelfde reactie als Jurgen. Diepzinnig, maar wel leuk om te lezen.
en zo hoort het inderdaad ook niet, en er zijn ook tonnen mensen die maar achter de rest aanlopen om stoer te zijn, om er bij te horen.
En inderdaad, het hokjes plaatsen is echt sterk toegenomen de laatste jaren. Homo, nerd, nog niet te spreken over emo.
Tsja, ik denk ook dat er een grote verandering zal optreden ... Maar wanneer .. Wie weet !
Hmm ik ben ook niet bang om zoiets te zeggen, want ik wil me alleen maar onderscheiden van die massa die alleen maar werkt en verder niets doet. Maar ik heb gewoon t gevoel dat er eens een flinke bomaanslag of oorlog zou moeten komen zodat iedereen een wakker wordt en niet alles vanzelfsprekend meer vindt. Ik juich t niet toe, voordat ik dadelijk opgepakt wordt, want zoiets wil ik natuurlijk niet echt. Maar t is een idee. Racisme kan alleen maar bestaan als de welvaart hoog is. Denk daar maar eens over na. Het is gewoon een ziekte ontstaan doordat mensen zich geen zorgen meer hoeven te maken over hun basisbehoeften.
Soms denk ik wel eens hetzelfde: wat zou er gebeuren als er een oorlog zou komen? Het zou niet alleen de goede kanten van de mens naar voren brengen (moed, opkomen voor je medemens, vechten voor je vrijheid), maar ook de slechte kanten (egoïsme, oppertunisme, noem het maar op). Een plotselinge gebeurtenis kan heel wat teweeg brengen, maar ik denk dat de meeste veranderingen door de jaren heen moeten plaatsvinden, geleidelijk aan. De problemen die Nederland kent, zijn niet in korte tijd op te lossen...vertrouwen in elkaar moet je winnen.
Er heerst een cultuur waarin veel mensen zich oppervlakkig bezig houden met de wereld om zich heen, maar uiteindelijk toch het meest aan zichzelf denken. Dat is op zich logisch en ik doe het zelf ook vaak, dat geef ik toe... Dat is de vervelende kant van de individualisering waar je het al over had. Nederland splitst zich alsmaar meer op in groepen; niet alleen culturen, maar ook bijvoorbeeld jong en oud. En iedereen kan wel mooi op z'n eigen eilandje gaat dobberen, maar dat is geen samenleving meer te noemen...
Verder vind ik het ook een beetje irritant dat je blijkbaar over alles en iedereen meteen een mening moet hebben; die heb ik soms helemaal niet, omdat ik er bijvoorbeeld nog te weinig over weet. Een mening hebben is blijkbaar belangrijk, maar het gaat meer om wat je er vervolgens mee doet. En tja, veel mensen doen er verder gewoon niets mee.
Racisme is er vooral omdat de welvaart hoog is? Ik weet het niet...je hebt wel een punt. Racisme komt naar mijn gevoel ook voort uit angst en soms onvrede. Of een vervelende ervaring.
Wat betreft het hokjes denken...ik doe het altijd. Tenminste, in mijn hoofd. Als ik iemand voor de eerste keer zie, zit ik immers iemand al te beoordelen op uiterlijk en het gedrag op het moment. Maar verder dan dat gaat het niet. Hoe ik me gedraag tegenover een persoon wil ik absoluut niet af laten hangen van hoe iemand eruit ziet, of van een stereotyp beeld.
Die drang dat je jezelf moet bewijzen tegenover de maatschappij; dat heb ik ook wel eens. Je wordt geacht om dit of dat te bereiken in je leven. Om gelukkig te zijn heb je blijkbaar een recept met voorop vastgestelde ingrediënten nodig...iets wat bewust of onbewust door je omgeving en de media wordt opgedrongen.
Soms wou ik ook wel eens dat ik speciale krachten had. ;)
Hmm, lang onsamenhangend stuk XD.
Mjah maar vaak zijn die slechte kanten van de mens al overduidelijk aanwezig in onze samenleving, soms meer dan de goede kanten, voor mijn gevoel.
En geleidelijk oplossen is het beste ja, maar de problemen op het gebied van integratie en hoe Nederlanders daar tegenover staan, worden sinds de jaren 90 alleen maar erger. En dat komt ook alleen maar doordat de regering nooit weet wat ze nu eigenlijk moet doen en/of de spijker steeds mis slaan. Je krijgt Nederlanders, vooral de volksmensen, nu eenmaal niet snel zo ver dat de allochtonen accepteren. Verzin dan iets anders...
Verder denkt iedereen meteen in hokjes, dat is een automatisme, een vorm van ordening. Het is, zoals jij zei, meer hoe je dan tegen die mensen doet en daar gaat het vaak fout, ook bij bijv. leraren, die zoiets eigenlijk niet zouden moeten doen.
En ondertussen wordt iedereen maar ongelukkiger en ongelukkiger, alleen maar doordat je al meteen met schuine ogen wordt aangekeken als je een probleem hebt of wanneer je iets niet bereikt hebt.
Meer heb ik nu niet te zeggen =P (bedankt Cynthia, voor je inbreng =) )
Ik moet telkens denken aan een stukje uit de tekst van het nummer Everybody's free (to wear sunscreen) van Baz Luhrmann. (Eigenlijk is het haast geen lied meer te noemen, aangezien de hele tekst overgenomen is uit een column van de Chicago Tribune.)
Accept certain inalienable truths: Prices will rise. Politicians will philander. You, too, will get old. And when you do, you'll fantasize that when you were young, prices were reasonable, politicians were noble and children respected their elders.
En geen probleem; ik vind het ook leuk dat je nog regelmatig je blog update :).
Oftewel...alles was vroeger beter.
Pessimist. :P
Ik zag het juist meer relativerend.
(De clip:
http://www.mergefilms.com/merge/video/qtbarminski/sunscreen.html)
Een reactie posten