Cyberpesten
Ik ben op dit moment bezig met het voorbereiden van een workshop over cyberpesten, de nieuwste en hipste vorm van pesten via de computer of telefoon. Tijdens het onderzoek doen naar dit onderwerp kom je natuurlijk langs verhalen en zo ook langs het volgende. Wellicht dat jullie het verhaal al kennen, het schijnt laatst ook bij Dr. Phill geweest te zijn. Ik vond het een typische vorm van cyberpesten, waarbij de pester anoniem blijft en het zo erg kan maken als hij/zij wil. Bovendien weerspiegelt de uiteindelijke waarheid ook wel een beetje de verwrongenheid van deze tijd. Mensen lijken steeds sneller door te draaien om iets en steeds minder rekening te houden met motieven van iemand, waar vaak een vracht emotie aangekoppeld is. Tja...aan mij en al mijn collega's de taak om dit te veranderen.
Op 17 oktober 2006 werd de Amerikaanse tiener Megan Meier op 13-jarige leeftijd dood verklaard. Niet door ziekte, een aanrijding, een aandoening of door moord. Of toch wel? Na een woordenwisseling met haar moeder hing Megan zichzelf op, op haar kamer. Maar het was niet de indirecte schuld van haar moeder, maar van ene ‘Josh Evans’.
Megan had last van depressies en voelde zich dik. Daardoor was ze onzeker over zichzelf en zijn ze op een gegeven moment verhuist naar een andere plek, waar ze naar school ging waar men uniformen droeg zodat ze er beter tussen zou passen. Eenmaal daar maakte Megan een account aan op MySpace, een site waar je o.a. vrienden kunt toevoegen en berichtjes kunt achterlaten. Ze ontmoette daar een jongen van 16 jaar, genaamd Josh Evans. Er ontstond een vriendschap tussen de twee personen en volgens haar ouders bloeide Megan op door het contact en voelde ze zich zekerder. Ze kon haar verhaal kwijt bij deze persoon en ze vond hem zelfs aantrekkelijk. Maar op 15 oktober, een dag voor haar dood, veranderde de berichtjes die ze kreeg van Josh. Hij vertelde o.a. dat hij niet zeker wist of hij nog wel vrienden met haar wou zijn omdat ze haar vrienden schijnbaar slecht behandelde. De berichtjes werden steeds harder en harder en de jongen die ze zo vertrouwd had, werd langzamerhand haar nachtmerrie. Op allerlei boards werden er berichten over haar geplaatst en haar berichtjes werden aan anderen gegeven. Toen Megan op 16 oktober, eindelijk zover was dat ze het durfde te vertellen aan haar moeder, werd haar moeder boos over het taalgebruik dat ze gebruikte in haar berichtjes en dat ze eens moest leren uitloggen als ze klaar was. Megan was het zat en rende boos naar boven.
Twintig minuten later vond haar moeder haar, opgehangen met een riem in de kast. Ze bleek niet meer te redden. De druppel? Het laatste bericht wat verstuurd was, was dat de wereld er beter van zou worden als zij er niet meer zou zijn en hij haar haatte.
En Josh Evans? In werkelijkheid een buurvrouw en moeder van de voormalige beste vriendin van Megan. Megan had ruzie gehad met haar vriendin en daarom hadden moeder en dochter een account aangemaakt op MySpace om erachter te komen wat Megan van hen vond. In werkelijkheid had de moeder tegen een andere buurtbewoner gezegd dat ze Megan wilde ‘focken’, terwijl ze erom lachte.
Het gevolg? De ouders kwamen erachter wat er gebeurd was en al snel wist heel Amerika wat er was gebeurd. Men kwam achter de naam van de vrouw die Megan had gepest en overal verschenen berichten over het voorval. En wat er vervolgens gebeurde? Niets. Omdat internetpesten niet te vervolgen is in Amerika gaat de vrouw vrij uit.
Uiteindelijk is de vrouw alsnog berecht, bijna twee jaar later, op grond van samenzwering tegen het meisje en inbreuk op privécomputers om informatie te verkrijgen. Ze is voor 5 jaar de bak in gevlogen.
Het laat ook zien dat ouders er weinig ervaring mee hebben en er vaak op een verkeerde manier op reageren. Niet opzettelijk, maar meer uit schrik dat het hun kind is overkomen.
En nu is Megan Meier dood.
9 opmerkingen:
Treurig figuur, die buurvrouw.
Mjah, idd. En zo heb ik vandaag nog meer verhalen gelezen over kinderen die zelfmoord plegen omdat ze gepest worden. Maar ook de simpelere verhalen over pesten op t werk. Mensen zijn echt gemeen en vooral...ignorant. Ze hebben totaal niet door wat ze aanrichten met hun gedrag. En bij kinderen, tja..dat kan nog, al richt t wellicht nog meer schade aan bij hun gedupeerden dan bij die van volwassenen...maar volwassenen die pesten. Nee, nee, nee...
Kansloos. Echt 0,0 tact, dat soort mensen.
Mooi he, technologie... jammer alleen dat de sociale dingen erdoor veranderen en minder belangrijk lijken te worden.
Het is digitaal dus `het doet toch geen pijn`...
Mooi onderwerp om een workshop over te geven. En zeker weten actueel idd :)
Die buurvrouw is inderdaad een heel triest geval, maar de manier waarop de omgeving er vervolgens mee omgaat (het verspreiden van gegevens over die vrouw en haar familie) vind ik ook niet gepast. Ook al verdienen ze die behandeling misschien wel..
Maar hoe zit het dan met zelfmoorden die zijn gepleegd naar aanleiding van bijvoorbeeld verbaal en fysiek pesten? Zijn zulke pesters dan ook al te vervolgen? Of valt dit onder de categorie dood door schuld... (weet totaal niets van strafrecht af..)
En misschien is dit wel een domme vraag, maar is het wel logisch om iemand anders te vervolgen om een zelfmoord? Waar ligt dan de grens? Is een zelfmoord wel alleen 'iemands schuld'? Zo makkelijk vind ik het niet.... Ieder familielid kan op deze manier wel een schuldige gaan aanwijzen als een geliefde zelfmoord heeft gepleegd...terwijl er misschien wel heel veel factoren/personen in het spel zijn geweest.
Nou,
Als iemand zelfmoord pleegt vanwege dat soort praktijken, ben ik geneigd te denken dat ze daar vanaf het begin al gevoelig zijn. Dus iemand voor moord te beschuldigen gaat denk ik te ver. Tenzij mensen de persoon juist aanmoedigen om het te doen waar ze bij staan en het vervolgens ook echt gebeurd.
Is dit niet het geval, dan vind ik doodslag minstens op zijn plek. Als jij, bewust of onbewust, iemand via pestgedrag zo kapot maakt dat iemand tot zo'n daad komt, heb je heel veel schuld. En bij basisschool kinderen pubers tot een jaar of 16 snap ik deels dat je er nog niet zo goed bij stil staat wat je ermee aanricht, maar 16+'ers hebben ondertussen wel de intelligentie om te bevatten waar ze mee bezig zijn.
Hier zijn echter geen bestaande wetten voor waardoor het moeilijk is om pesters te vervolgen. Die wetten moeten er echt komen en als ik me niet vergis zijn ze ermee bezig of is er al iets ontstaan. Het digitaal pesten kan in mijn ogen veel verder gaan dan normaal pesten. Fysiek zie je er veel minder aan en mentaal sloop je iemand vaak meer omdat t allemaal anoniem is en dus mensen minder tegen gehouden kunnen worden.
Mjah...trieste zaak. We kunnen zelf het beste goed op letten bij kinderen om ons heen maar ook op t werk komt t voor.
Volwassen mensen zouden inderdaad beter moeten weten. Het is ook op z'n minst kinderachtig en achterlijk te noemen dat die buurvrouw niet haar verantwoordelijkheid neemt en toegeeft dat ze heel fout heeft gehandeld.
Ik denk dat ik de vraag stelde, omdat me ook niet helemaal duidelijk is waarom die wet er moet komen en wat daarin wordt bepaald. Wordt iemand vervolgd omdat hij gepest heeft? Of omdat hij iemand tot een zelfmoord heeft gedreven? Dus dat zou betekenen dat in de praktijk pesters 'gewoon' hun gang kunnen gaan, zolang ze hun slachtoffers maar niet tot zelfmoord drijven. Oké, nu stel ik het wel heel crú...misschien denk ik ook wel te ver door.
Ik vind dat als er een wet komt voor het vervolgen van cyberpesters, er ook een wet kan komen voor 'normale' pesters. Want dat kan net zo goed heel erg verkeerd gaan, alleen wel op een andere manier. Stel dat je systematisch gepest wordt op het werk door je collega's. Je wilt ze ontwijken, maar dat is onmogelijk omdat je elke dag met ze moet samenwerken. Op een gegeven moment kan dat je ook breken. Hetzelfde geldt voor scholieren en hun klasgenoten. En wat als je pesters vroeger juist heel goede vrienden waren? De pesters kunnen hier wel mee omgaan maar voor degene die gepest wordt is het mentaal alleen maar des te moeilijker. Maar ik kan me wel voorstellen dat anoniem aangevallen worden op het internet ook heel hard aankomt.
Ik denk in elk geval niet dat het ene soort pesten per definitie erger kan worden genoemd dan de ander.
Ik vind het wel een heel goede zaak dat je er zo grondig mee bezig bent. Wil het voorbereiden voor de workshop lukken?
Mjah,
Tis moeilijk om een lijn te trekken. Pesten is niet iets nieuws en, jammer genoeg, hoort t er ook wel bij op scholen. Maar ik vind idd dat wanneer je mensen tot psychische problemen of zelfs zelfmoord drijft, dat je vervolgd moet kunnen worden. Maar straffen is niet de oplossing. Goede voorlichting is, zoals vaak, het beste. Je moet die kinderen en ouderen laten zien hoe het is om gepest de worden. En dan niet dat betuttelende...nee, ga maar een grens over. Stap maar eens bij een pester op zijn ziel. Daar leren ze wel van.
Pesters die worden betrapt, krijgen hun loon van. Vanuit school en vaak ook vanuit de ouders. Het probleem is dat gepeste mensen het vaak tegen niemand durven te zeggen omdat ze bang zijn dat ze zich aanstellen. Je moet ook duidelijk maken dat pesten in geen geval mag en zodra t je overkomt, dat je t bij iemand moet melden. Het probleem is vaak, dat docenten er niets mee doen of t zelfs weg moffelen. Daar moet ook iets mee gedaan worden.
De workshop komt wel goed. We willen er ook cyberseks bij betrekken omdat dat ook binnen digitaal pesten een groot probleem kan zijn.
Ik had ook een keer ergens gelezen dat pesters vaak zelf ook gepest worden, of in elk geval zelf een keer slachtoffer zijn geweest. Lekkere vicieuze cirkel....
Goed bezig Mich :D.
Een reactie posten