Meeleven

(oke vandaag 3 stukjes, das wel veel maar goed...)
Ik zat net Grey's Anatomy te kijken en er was een ongeluk gebeurd met een trein. Twee mensen waren gespiest door een stalen buis en zaten letterlijk met elkaar opgescheept; oftewel één buis door twee mensen. Ze moesten zo weinig mogelijk bewegen want de kans dat iets beschadigd zou zijn was erg groot. Het ging om een jonge, blanke, blonde vrouw en een wat oudere, donkere, grijzende man. Het bleek dat de aorta van de vrouw compleet verwoest was en door haar ruggengraat gegaan was. Wanneer de pijp eruit zou gaan zou ze meteen doodbloeden. De vrouw was net verloofd, zat allemaal grapjes te maken en was nog vrolijk. De pijp hield de wond bij zowel de vrouw als de man dicht. De man had een betere overlevingskans en uiteindelijk hebben ze ervoor gekozen haar onder narcose te brengen en haar van de pijp af te schuiven omdat vervolgens hem te redden.
Op dat moment zit ik zo in die aflevering dat ik er ook echt zelf in zit en het lijkt me zo erg om te weten dat je binnen een zeer korte tijd dood bent, zonder een bekende om je heen. Op zo'n manier...eerst overleef je een enorm bloedbad, om vervolgens alsnog dood te gaan.
Ze hadden haar eraf geschoven en ze probeerde haar nog te redden maar al gauw bleek dat het niet meer kon. Ze was gestorven zonder te lijden. De man heeft het wel gehaald. En toen ze haar nog probeerden te redden was ik even opgelucht.

Echt heel raar maar ik vond het echt heel erg.
Nou...heb je dan een goede tv-serie geschreven of niet?